Wat zouden historici op het web 2.0 uitspoken? Bloggen en twitteren ze? Vormen ze online communities? En waar hebben ze het dan over? Kunnen archieven daar iets mee? Historici vormen tenslotte een belangrijke doelgroep en dus is het goed te weten wat hen bezig houdt.
Helaas is de oogst van een zoektocht met Bloglines, Technorati, Google Blog Search mager. Het is ook lastig zoeken met algemene termen als 'geschiedenis' en 'web 2.0' of 'blog'. Via een omweg kom ik bij Geschiedenisnieuws.nl, een blog met een naam die de lading redelijk dekt. Het Historisch Nieuwsblad, maar dan digitaal: verhaaltjes over vroeger voor een breed publiek naar aanleiding van de actualiteit. In hetzelfde genre hebben we nog Sportgeschiedenis.nl, een site waaraan het Gemeentearchief Rotterdam ooit iets heeft bijgedragen over Feyenoord in de Sovjet-Unie. En verder natuurlijk de geschiedenissites van de Volkskrant en de VPRO. Allemaal heel leuk deze historiserende journalistiek - en zeker nadere beschouwing waard - maar niet wat ik zocht.
Ik ben dus een beetje bang dat de conclusie luidt dat Nederlandse historici niet bloggen, althans niet over hun vak en al helemaal niet over wat internet voor de geschiedbeoefening betekent. Ze vormen ook geen online communities, in elk geval geen communities waar ook gewone stervelingen bij mogen. Ze laten zich sowieso weinig zien op internet. Alleen historische onderzoeksbureaus hebben meestal wel een stekje op het web, maar veel stelt dat in de regel niet voor. Een smoelenboek, een portfolio, een pagina met contactgegevens en dat is het dan.
Hoe anders is de situatie in de Angelsaksische wereld. Tik "digital history" of "digital humanities" in bij Google Blog Search en je krijgt flink wat relevante treffers. Dan blijkt in de VS en Canada al een soort subdiscipline te bestaan. Het artikel The promise of digital history in de Journal of American History van september 2008 geeft een aardige indruk van wat daar speelt. En dat is nogal wat. Het gaat dan om vragen als: hoe ga je om met de overdaad aan bronnen die ontstaat door grootschalige digitalisering, hoe kan je digitale media gebruiken om de resultaten van een historisch onderzoek te presenteren en wat betekent de inzet van die media voor de interpretatie van een bepaald historisch fenomeen, wat zijn de consequenties voor het onderwijs en voor de samenwerking tussen historici?
Het is moeilijk te geloven dat Nederlandse geschiedwetenschappers niet over dit soort kwesties nadenken. Voorlopig komt de enige indicatie dat ze dat wél doen uit de hoek van de sociaal en economisch historici. Wat zij te vertellen hebben gaat vooral over het werken met grote historische databestanden. Ongetwijfeld zijn nog veel andere verhalen over te vertelen, maar het ziet er naar uit dat de archieven daar nog op moeten wachten.
P.S.
Voor de liefhebber: al surfend stuitte ik op Cliopatria's History Blogroll van het History News Network met de links naar zo'n 1000 geschiedenisblogs.